انواع باستیا که متعلق به لاله های حاشیه دار (Crispa) است ، طیف گسترده ای از رنگ ها را به نمایش می گذارد. گلهای دوتایی آن معمولاً طلایی بوده و با رژگونه ای ظریف از راه راههای تمشک و قرمز تزیین می شوند. همچنین می توانید رنگ های تیره تری را که با نوارهای سبز مخلوط شده اند ، در قسمت خارجی گلبرگ ها مشاهده کنید. حتی ممکن است در میان این بازی وحشی رنگ ، هاله ای قهوه ای پیدا کنید. این آخرین کشف تولیدکنندگان گل لاله شامل گلبرگ های دوتایی است که با صدها سوزن ریز به پایان می رسد. رنگ های مشخص و شکل عجیب آن شکی باقی نمی گذارد که چه کسی به جاذبه اصلی فصل باغ تبدیل خواهد شد. وقتی با گل نرگس دیرگل و پیازهای زینتی ترکیب شود کاملاً نمایشی به نمایش می گذارد.
لاله باستیا در مرزهای چند ساله و تخت های گل در مرکز چمن بسیار عالی به نظر می رسد. ساقه های سفت و محکم آن به شما امکان می دهد آن را در کنار روسازی ها و مسیرها پرورش دهید. لاله های باستیا نیز گل های بریده عالی هستند. دسته گل های شیک متشکل از آنها برای مدت طولانی ظاهر تازه ای را حفظ می کنند.
پیاز گل لاله کاشته شده در پاییز تقریباً در هر نوع خاک باغ رشد خوبی خواهد داشت ، به شرطی که نفوذپذیر باشد و خیلی فشرده نباشد. آنها برای توسعه مناسب نیاز به سایتی دارند که حداقل 5-6 ساعت در معرض نور خورشید باشد. شما می توانید آنها را در کنار درختان و درختچه هایی بکارید که در طول دوره شکوفا شدن آنها به طور کامل شاخ و برگ ایجاد نکنند. عمق کاشت باید حداقل 10-15 سانتی متر باشد. پیازها را پس از کاشت آبیاری کنید تا قبل از زمستان ریشه دار شوند. اگر قبل از کاشت کمپوست استفاده نکردید ، می توانید لاله ها را با کودهای چند ترکیبه تا دوره شکوفه دادن تغذیه کنید. لاله های خود را مرتبا آبیاری کنید تا برگها به طور طبیعی شروع به زرد شدن کنند. حفاری سالانه لامپ ها لازم نیست ، با این حال توصیه می شود. لامپ های حفر شده را اواخر ژوئن / اوایل ژوئیه خشک و تمیز کنید و تا زمان کاشت در یک مکان تاریک و هوا نگهداری کنید.
هر بسته حاوی 50 قطعه از پیاز گل لاله باستیا است. دستورالعمل های اساسی رشد را می توان در برچسب بسته یافت.
|