In Centraal-Europa wordt paardenboon meestal als foerage-installatie gebruikt, terwijl mensen het meestal in mediterrane landen eten. De grootste voordelen komen van het zaaien van het als een naklank voor de winter en de lente gewassen.

Wetenschappelijke naam: Vicia faba minor

Vegetatievorm: jaarlijks

Gewoonte: het vormt rechte en onvertakte stengels die hol zijn en talloze internodiën bevatten.

Hoogte: afhankelijk van een soort wordt het 90 tot 150 cm lang.

Blad: bladmessen zijn ovaal en grijsgroen. Ze zijn geveerd.

Bloemen: schoenvormig, groeien in clusters op korte stelen. Ze krijgen verschillende tinten van wit tot paarsroze, terwijl sommige soorten donkere vlekken op de bloembladen hebben.

Fruit: peulen. Leerachtig van buiten en sponsachtig van binnen. Zichtbaar smaller dan die van de tuinbonen, bevatten ze minder en kleinere zaden dan zij.

Vorstbestendigheid: het overleeft rijp tot -7 ° C.

Site: paardenboon houdt van gematigde temperaturen. Het heeft veel water nodig. Het heeft nogal hoge eisen met betrekking tot de bodem. Het groeit het beste op zeer vruchtbare gronden met neutrale of alkalische reactie.

Planten: het wordt aanbevolen om paardenboon te planten direct nadat de eerdere gewassen zijn geoogst. Zaden worden 6 - 8 cm diep in rijen geplaatst.

Afstand: 15 - 25 cm

Gebruik: zaden bevatten veel eiwitten en kunnen als voeder worden gebruikt. Planten gekweekt als naklans beschermen de bodem tegen het zonlicht. Hun breed verspreide wortels zorgen voor beluchting van de grond. Groene delen van paardenboon planten, gegroefd en achtergelaten op het veld werken goed als een meststof. Het zal de grond verrijken met veel voedingsstoffen, met name fosfor.

Het pakket in onze winkel bevat 1000 g zaden. Op elke verpakking staat een groeigids en de uiterste zaaidatum.