De 'Hoffmanns Schwarze Pfahl' zwarte schorseneren is een vaste plant die als biënnale geteeld wordt. Het eetbare deel is de 25-30 cm lange vrij dunne wortel met een stomp uiteinde dat de neiging heeft om te splitsen. Het is nogal knapperig en broos, bedekt met een donkere, bijna zwarte schil. De binnenkant van de wortel is melkachtig wit. Een gebroken wortel scheidt melksap af. De smaak van zwarte schorseneren doet denken aan asperges. Het kan gestoofd, gekookt en geroosterd worden geserveerd. We raden aan om het te eten met bechamel- of knoflooksaus. Het smaakt heerlijk gebakken in boter en bestrooid met paneermeel.

Deze groente heeft een hoge voedingswaarde. Hoewel het vrij onbekend is, vormt het een uitstekende bron van inuline - een koolhydraat met positieve gezondheidseffecten. Het kan worden gebruikt als vervanging voor vet en zoetstoffen. Inuline heeft meer geneeskrachtige eigenschappen. Het ondersteunt de spijsvertering en heeft ontstekingsremmende en ontgiftende eigenschappen. De zwarte schorseneer, ook wel bekend als de slangenwortel of het adderkruid, is rijk aan B-vitamines en elementen als kalium, fosfor, magnesium, ijzer en vele andere. Het bevat ook carotenoïden en fructose.

Zwarte schorseneerzaden moeten tussen maart en april rechtstreeks in de grond worden gezaaid. Zet ze in een vochtige grond van 1 tot 3 cm diep, in rijen om de 35-45 cm. Zet de zaailingen om de 5-8 cm. Ze hebben ongeveer 2 weken nodig om te ontkiemen. Plan de oogst voor september en oktober. Deze groente vraagt om een zorgvuldig gecultiveerde, zachte grond. Een zanderige leemgrond die constant vochtig is, geeft goede resultaten. De plaats moet helder en zonnig zijn.

Een verpakking bevat 3 gram zaden. De kweekinstructies en de houdbaarheidsdatum waren op de achterkant van de verpakking gedrukt.

• Gebruik : gestoofd, gekookt of geroosterd
• Oogsttijd : september - oktober
• Vegetatievorm : meerjarig, als tweejarig geteeld
• Locatie : helder, zonnig; zandige leem, zorgvuldig gecultiveerde, zachte grond
• Gewicht (in gram) : 3 g